بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - موج / «دونالد ترامپ و تیم متحدش در قدرت، دست به یک اقدامی جنجالی زده اند که با بازتاب های گسترده ای همراه شده است. ماجرا از این قرار است که ترامپ، ولادیمیر زیلنسکی رئیس جمهور اوکراین را به مراسم تحلیف خود دعوت نکرده است. این در حالی است که آمریکا از زمان آغاز شدن جنگ اوکراین، اصلی‌ترین حامی مالی و تسلیحاتی دولت اوکراین بوده است.»
 مدت زمان زیادی تا فرا رسیدن تاریخ 20 ژانویه (یک بهمن ماه سال جاری) و حضور دونالد ترامپ رئیس جمهور منتخب آمریکا در قدرت باقی نمانده است. در این راستا، از همان زمان قطعی شدن پیروزی وی در انتخابات 2024 آمریکا، تحلیل و تفسیرهای مختلفی با محوریت رویکردهای احتمالی او به حوزه های مختلف قدرت و به طور خاص عرصه سیاست خارجی آمریکا مطرح شده و همچنان نیز می شود.
در این میان، به تازگی دونالد ترامپ و تیم متحدش در قدرت، دست به یک اقدامی جنجالی زده اند که با بازتاب‌های گسترده ای همراه شده است. ماجرا از این قرار است که ترامپ، ولادیمیر زیلنسکی رئیس جمهور اوکراین را به مراسم تحلیف خود دعوت نکرده است. این در حالی است که آمریکا از زمان اغاز شدن جنگ اوکراین، اصلی‌ترین حامی مالی و تسلیحاتی دولت اوکراین بوده و تاکنون میلیاردها دلار در این حوزه هزینه کرده است. این اقدام ترامپ به زعم بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران، پیامی مستقیم و شوکه کننده از سوی ترامپ به اوکراینی‌ها دال بر این مساله بوده که آمریکا دیگر قصد ندارد پول و سرمایه خود را در میدان های جنگ اوکراین هزینه کند و این جنگ باید هر چه سریعتر خاتمه یابد.
ترامپ در سال های گذشته بارها و بارها در موضع گیری های مختلف خود با اشاره به جنگ اوکراین و رویکرد دولت بایدن نسبت به این جنگ، از تلف شدن سرمایه های کشورش سخن گفته و تاکید کرده که اگر او در قدرت بود هیچگاه جنگ اوکراین به وقوع نمی پیوست. با این همه، ترامپ با عدم دعوت از ولادیمیر زیلنسکی رئیس جمهور اوکراین برای شرکت در مراسم تحلیف خود، عملا 2 پالس معنادار را مخابره کرده است.

اول اینکه او برای طرف روسی ان نکته را برجسته کرده که در هدایت جنگ اوکراین به سمت یک توافق آتش بس جدی است و قصد ندارد سیاست بایدن با محوریت جنک مذکور را ادامه دهد. در حقیقت، اقدام ترامپ در دعوت نکردن از رئیس جمهور اوکراین به مراسم تحلیفش، صرفا به اوکراین پیام های روشنی را نمی فرستد بلکه روسها را هم مخاطب خود می داند.
در این رابطه به نظر می رسد که اوکراینی ها شرایط سختی را در روزها و ماه های آتی خواهند داشت زیرا بخش زیادی از توان آن ها برای ادامه جنگ علیه روسیه، معطوف و متکی به کمک های آمریکا است.
نکته دوم اینکه آمریکا در قالب جنگ اوکراین فارغ از اینکه چه کسی رئیس جمهور این کشور باشد، نمودهای عینی از رویکردهای استعماری و استثماری خود را به نمایش گذاشت. آمریکایی ها تا آخرین سرباز اوکراینی را برای حراست از منافع خود علیه روسیه جنگیدند.
در واقع آن ها از خون و جان مردم اوکراین را برای تامین منافع راهبردی خود به ضرر روسیه هزینه کرده و می‌کنند و اکنون این پروژه را در نقطه پایان خود می بینند و سعی دارند اوکراینی ها را به مسائلی وادار کنند که مطلوب آن ها نیست. معادله ای که باز هم نشان می‌دهد قدرت های غربی به هیچ عنوان شرکای مناسبی در بزنگاه‌های مهم تاریخی نیستند.